Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απο τον κοσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμιξουμε τον κόσμο |
Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία που λέμε, κι η ομορφιά του ανθρώπου |
Όλοι μιλάνε και καθένας ακούει μονάχα τη δική του φωνή |
Ετούτος δω ο λαός δεν γονατίζει, παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του |
Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και 'συ να λείπεις |
Όταν έχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιές μέσ' το σπίτι, αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες |
Μάθε ν' αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη |
Μην τους φοβάσαι. Στο φόβο σου ποντάρουν |
Έχεις ακόμη να κλαψεις πολύ ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου