![]() |
| Βρήκαμε τη στάχτη. Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα |
![]() |
| Ήταν ωραία τα μάτια σου, αλλά δεν ήξερες που να κοιτάξεις |
![]() |
| Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό |
![]() |
| Πότε θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι να συνοδευόσουν την βλακεία στην τελευταία της κατοικία; |
![]() |
| Φοβάμαι μήπως συνηθίσω έτσι. Πάντα από μακριά να σ' αγαπώ |
![]() |
| Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις πολύ ταχτικά πολύ σιωπηλά πολύ σοφά |
![]() |
| Ξέρεις πόσο πολύ είναι για μένα οι λίγες στιγμές μαζί σου; |
![]() |
| Τα ιδανικά της ειρήνης και δικαιοσύνης, όσο νωρίτερα μπαίνουν στις καρδιές, τόσο βαθύτερα θα ριζώσουν και τόσο περισσότερο θα διατηρηθούν |

.jpg)
.jpg)
.jpg)



.jpg)
Το "Πότε θα έρθουν καινούργιοι ανθρώποι να συνοδευόσουν την βλακεία στην τελευταία της κατοικία;" Είναι του Γκάτσου.
ΑπάντησηΔιαγραφή