Γιώργος Σεφέρης

Βρήκαμε τη στάχτη. Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα
Ήταν ωραία τα μάτια σου, αλλά δεν ήξερες που να κοιτάξεις

Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό

Πότε θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι να συνοδευόσουν την βλακεία στην τελευταία της κατοικία;

Φοβάμαι μήπως συνηθίσω έτσι. Πάντα από μακριά να σ' αγαπώ

Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις πολύ ταχτικά πολύ σιωπηλά πολύ σοφά

Ξέρεις πόσο πολύ είναι για μένα οι λίγες στιγμές μαζί σου;

Τα ιδανικά της ειρήνης και δικαιοσύνης, όσο νωρίτερα μπαίνουν στις καρδιές, τόσο βαθύτερα θα ριζώσουν και τόσο περισσότερο θα διατηρηθούν



1 σχόλιο:

  1. Το "Πότε θα έρθουν καινούργιοι ανθρώποι να συνοδευόσουν την βλακεία στην τελευταία της κατοικία;" Είναι του Γκάτσου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή